สวัสดีนะครับน้องๆเพื่อนๆทุกคนครับ วันผมก็จะมาเล่าถึงประสบการณ์ในการเรียนที่ผมได้พ้นผ่านมาแล้วนะครับ ซึ่งผมก็ไม่ได้เป็นคนดีอะไรนะครับ ออกจะเป็นคนที่เกเรซะส่วนใหญ่ ไม่เข้าเรียน ชอบโดข้ามรั้วไปเล่นเกมส์เสมอครับ ตั้งแต่ผมอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 แล้วครับ ไม่ทำการบ้านส่งคุณครูครับ หมกงานจนถึงขั้นหมดสิทธิ์สอบครับ แม่ผมก็บากบั่นไปขอคุณครูให้ตัวผมนั้นได้สอบเหมือนเพื่อนๆ คนอื่นนั้นในที่สุดผมก็ผ่านมาได้ครับ แต่ก็หนักเอาเรื่องเลยทีเดียวครับ ผมก็เริ่มต้นเรียนกับที่โรงเรียนใหม่ในชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ครับ ซึ่งแน่นอนอีกตามเคยแหละผมไม่ค่อยสนใจเรียน ชอบมีเรื่องชกต่อยกับคนอื่นครับ ชอบโดดเรียนเป็นชีวิตจิตใจครับ สุดท้ายเมื่อผลสอบนั้นออกมา ผมติด ร ไม่ได้ส่งงานไป 2 ตัวครับ และติด 0 อีก 3 ตัวครับ
แม่ผมหนักใจเอามากๆ ช่วงม.ต้นก็คือช่วงที่ผมเกเรที่สุดครับ ไม่มีเทอมไหนที่ผมไม่ติด 0 ครับ แต่เมื่อผมขึ้นชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ชีวิตผมก็เปลี่ยนไปมากครับ ก่อนที่เคยเกเรก็ลดลงมาเยอะมากๆ แต่ก็ยังคงมีเรื่องโดดเรียนอยู่ประจำ สุดท้ายผมก็จบออกมาพร้อมเพื่อนๆได้ แต่เพื่อนบางคนได้โควตาไปเรียนต่อที่ดีๆ กันทั้งนั้น ผมจึงได้ตัดสินใจไปเรียนที่รามคำแหงแต่ก็เกเรไม่ค่อยเข้าเรียน ไม่ค่อยอ่านหนังสือครับ จึงสอบตกทุกวิชาเลยในปีนั้น จนผมไม่อยากเรียนจึงมาทำงานครับ และเมื่อ 2 ปีผ่านไป ผมไม่กล้ากลับบ้านครับ เพราอายเพื่อนที่เราไม่ตั้งใจเรียน เพื่อนแต่ล่ะคนได้เป็นนายร้อยกันเยอะมากๆ มีทหาร 3 เหล่า กับตำรวจด้วยครับ ทั้งหมอ พยาบาล และนักบิน ผมจึงอยากจะมาให้ข้อคิดกับเพื่อนๆ ครับ ตั้งใจเรียนเถอะครับ เพราะการเรียนเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ ครับ ไม่ควรละเลยเป็นอันคาด เพราะว่าอนาคตของเราส่วนใหญ่แล้วมันวัดกันที่การเรียนครับผม การเรียนจะสามารถบงบอกชีวิตของคนเราไม่ได้ ไม่มากก็น้อยครับ
